تصرفات بشر در خلقت پیامدهای کلامی
در این اثر در اين مقاله «پيامدهای كلامی تصرفات بشر در خلقت» بررسی می شود و اين موضوع از آن جهت دارای اهميت و در خور پژوهش است كه برخی از تصرفات بشر در مخلوقات الهی، موجب بروز شبهات و چالش های كلامی گوناگونی شده است.
پس از اشاره به نمونه هايی از تصرفات بشر، پيامدهای كلامی اين گونه تصرفات، بررسی و تحليل و بر اساس مبانی و پيش فرض های فلسفی و كلامی به شبهات پاسخ داده می شود.
بر اساس يافته های اين پژوهش، دامنه تصرفات بشر هر چقدر هم كه گسترده و مخرب و مفسده آميز باشند، با اصول اعتقادی مبرهن نظير اصل فاعليت مطلق الهی و تدبير عام و فراگير خداوند و حكيمانه و غايت مند و احسن بودن خلق الهی، تعارض و مغايرتی ندارند. چون منطقا فاعليت بشر تابع مشيت و تدبير عام و حكيمانه و قوانين و سنن تكوينی الهی است و خارج از اين قوانين و نظام الهی امكان تحقق ندارد، لذا فرض دخالت بشر در خلق و تدبير الهی و غايات مخلوقات يا مخدوش نمودن نظام احسن و نيز فرض امكان نابوی شرايط حيات در زمين، طبق مبانی و پيش فرض های مورد اشاره، منتفی است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.