تفرج در باغ حکمت، توصيه به جويندگان حقيقی معنا: تاملاتی بر تعاليم معنوی فريتيوف شووان (شيخ عيسی نورالدين احمد) حکيم و عارف سوئيسی

اعتراف می‌کنم که من از پیش خودم هیچ حکمتی ندارم… خودم استاد و مرشد معنوی نیستم، اما این قدر می‌توانم که دست شما را در دست تعالیم کسی بگذارم که به اعتقاد من یکی از مراجع و صاحب‌نظران معنوی بزرگ روزگار ماست‌… او را بزرگ‌ترین شارح حکمت خالده یا فلسفة جاودانه در این عصر دانسته‌اند.
«حقیقت»، باید در ابتدای مسیر حاضر باشد، اما در انتهای مسیر هم در انتظار ماست. خود مسیر از میان فضا یا اقلیمی می‌گذرد که یک سوی آن فضیلت و سوی دیگرش “زیبایی” است. حرکت یا سیر ما در امتداد این مسیر همان “نیایش” است.
وقت وقتِ اهتمام به ذکر پی‌نوشت و پانوشت و دیگر آداب و عادات، تحقیقات آکادمیک نیست… آنچه بیش ‌از همه به آن محتاجید این است که به مواجهة مستقیم گنجینه‌های حکمت سنّتی بروید، بی‌آنکه بی‌جهت از مسیر منحرف شوید