ظاهرگرایی در فهم قرآن، درآمدی بر مبانی و روش های جریان های ظاهرگرا

موضوع کتاب پیش رو، نقد و ارزیابی جریان های ظاهرگرای افراطی در تفسیر قرآن کریم است.
در این نوشتار نویسنده به دنبال آن است تا اثبات نماید که اگر چه ظاهر قرآن کریم حجت است، اما اگر بخواهیم همه آیات قرآن را با ظاهرش تفسیر کنیم و در این زمینه افراط نماییم، به کج فهمی قرآن منتهی شده و برخی از حقایق مهم قرآن مغفول خواهد ماند.

وی بدین منظور نخست تعریفی از وضع یک لفظ برای یک معنا ارایه نموده و پس از آن ظاهرگرایی در تفسیر قرآن را تعریف نموده است و آنگاه نسبت بین ظاهر و باطن قرآن را بررسی نموده و مراد از ظهور آیات و حجیت آن ها را نیز بیان کرده است.
وی فرق میان مدلول لفظی، مدلول معنایی و مدلول سیاقی آیات را نیز تبیین نموده و کاربرد حقیقت و مجاز را در تفسیر قرآن بررسی کرده است.

نویسنده در ادامه با توجه به سابقه طولانی تفسیر ظاهری از قرآن و جریان شناسی تاریخی ظاهرگرایان و اخباریان در این زمینه، به بیان مبانی فهم قرآن نزد این قبیل از مفسران و نقد دیدگاه های تفسیری آنان پرداخته و روش های فهم و تفسیر قرآن از منظر آنان را نیز نقد نموده است.
وی همچنین مصادیق مختلف ظاهرگرایی در تفسیر قرآن را بیان کرده و تقابل اصولیان و اخباریان در این زمینه را از لحاظ تاریخی مورد بحث و بررسی قرار داده است.