یادداشت های نمایشگاه 7؛ رونمایی مدرن
من امسال قرار بود در سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب با دو «مدرن» حضور بیابم: خداناباوری مدرن و یهودیت مدرن. اولی را ناشر متأسفانه نتوانست به نمایشگاه برساند، یهودیت مدرن اما به همت جناب محمدی شجاعی عزیز و همکاران کوشای ایشان پیش از برپایی نمایشگاه وارد بازار کتاب شد.
در نخستین روز نمایشگاه کتاب برای رونمایی از کتاب یهودیت مدرن در غرفه دانشگاه ادیان و مذاهب همراه با آقای محمدی شجاعی به نمایشگاه رفتیم. با اینکه سی‌وششمین نمایشگاه بود و سی‌وپنج تجربه برپایی نمایشگاه کتاب را پشت سر داشت، گویی برای نخستین بار بود که در ایران نمایشگاهی در این وسعت برگزار میشد.
بسیاری از غرفه‌ها تازه درحال چیدن کتاب‌ها و آراستن غرفه و تدارک اقدامات اولیة نمایشگاهی بودند. گذشته از این مشکلات، چیزی که بی‌مسئولیتی برخی از مسئولان را تااندازه‌ای به حاشیه می‌برد، کوشش‌های تولیدکنندگان کتاب و نگاه‌های جستجوگر برخی اهالی کتاب بود که همچنان «رونق» را در بازار کتاب زنده نگه داشته‌اند. در غرفه دانشگاه ادیان از یک‌سوی آقای مصدق را می‌دیدم که لحظه‌ای آرام نداشت و از دیگر سوی نگاهم خیره افرادی بود که پرشکیب و پرسشگر کتاب‌هایی تورق می‌کردند که بر پیش‌خوان گسترده شده بود. گاهی از محتوای کتابی می‌پرسیدند و گاهی پرسشی موجب بحثی تقریباً طولانی میشد. کتاب‌هایی مانند کلام و جامعه، شهر خدا، فلسفه آبای کلیسا، الحکمه‌الاشراقیه و… در این میان پربحث شد.
مشکلی که در این غرفه به چشم می‌آمد و امیدوارم برای سال‌های آتی برطرف شود، فضای اندک غرفه (۱۵ متر) بود. غرفه‌ای با آثار تقریباً تخصصی که خوانندگان خاص دارد و معمولاً کسانی به آن مراجعه می‌کنند که اهل تفکر و گفت‌وگو و بحث هستند و طبیعی است که گفت‌وگوهایی در غرفه صورت بگیرد باید فضایی بسیار گسترده‌تر از این داشته باشد.
علی شهبازی