آرايه های عرفی بر آيه های قدسی: بررسی نسبت مبانی کلامی و فقهی شيعه و اهل سنت با فرآيند سکولاريزاسيون
دين از بارگاه قدس به دامن عرف می آيد تا عرفيان را زيستنی قدسی بنمايد و در بازگشت، ايشان را با خود همراه كرده، ساكن عالم قدس كند. دين در اين مسير گزيری و گريزی از اين كه هم رنگ اهل عرف شود ندارد. پس با ارمغانی مناسب مذاق عرف به ميهمانی شان می رود، بر سفره های ايشان می نشيند و هم زبان و هم صحبت شان می شود و گاه به آيين ايشان سلوك می كند. ميزبان نيز ميهمان را لباسی از جنس لباس خود می پوشاند و به آرايه هايی از آنچه خود می پسندد آذين می بندد.
اكنون اين مشابهت، امر را بر كسانی مشتبه كرده كه عرف چيست و قدس كدام است؟ و مباد آن كه راهبر بود اكنون در عقب سر مانده و پيرو شده باشد؟ اين نوشتار كوششی است برای بازشناسی مؤلفه های عرفی در آيين قدسی اسلام و نقش آنها در قدسی كردن عالم عرف.